1.Search & cari
wga2.delete jer semua bekenaan wga tu.
1.Download sofware ni & install
Cara nak buang Genuine
1.Search & cari
1.Download sofware ni & install
Jarum-Jarum Israel dari Singapura
Jarum-Jarum Israel dari Singapura
August 19, 2008 · 31 Comments
oleh Ibnuyaacob
Republik ini walaupun kecil tetapi taringnya lebih besar dari Harimau Malaya. Maka tidak hairanlah jika ada orang mengatakan jika Malaysia berperang dengan Singapura maka Malaysia akan kalah.
Sejauh manakah kebenaran kata-kata ini?
Ianya memang benar. Singapura yang kecil itu sebenarnya menguasai hampir keseluruhan sistem keselamatan Malaysia melalui tali barut-tali barut di Malaysia. Boleh dikatakan tiang seri ekonomi Malaysia hampir 60 % dimakan anai-anai Israel yang bersarang di Singapura.
Israel Menguasai Malaysia Melalui Singapura
Dalam menguruskan sistem keselamata negara, salah satu aspek penting ialah sistem komunikasi dalaman iaitu antara pejabat persekutuan dengan ibu pejabat negeri. Kawalan ke atas sistem komunikasi amat penting kerana kebocoran maklumat akan menyebabkan pihak luar mudah meneroka strategi rahsia keselamatan negara.
Namun sekarang ia bukan sekadar tidak selamat, malah dimiliki sepenuhnya oleh Israel melalui agen-agennya di Singapura. Sistem komunikasi PDRM dimonopoli terus oleh syarikat-syarikat Yahudi di Singapura.
Perkara ini disahkan sendiri oleh akhbar The Star pada 5 Ogos 2008 (Selasa).
(Gambar) Mr. Izhak Naskar dan Dr. Ido Schechter ketika pelancaran bursa saham syarikat TIS di Bursa Saham Tel Aviv pada 3 Disember 2006
Agen Israel Dalam Sistem Komunikasi PDRM
Keseluruhan tender pembinaan sistem komunikasi yang akan ditukar dari analog kepada digital telah pun diserahkan secara rasmi kepada Asiasoft (M) Sdn. Bhd. (no. Syarikat : 150529-H).
Syarikat ini adalah milik penuh kepada syarikat tunggalnya iaitu Asiasoft Pte. Ltd. Yang berpengkalan di Singapura. Nilai penuh tender yang diberikan kerajaan Malaysia ialah RM1 billion tetapi dikecilkan menjadi RM42 juta.
Apa yang mencurigakan ramai penyelidik ialah ‘individu’ yang bertanggungjawab membina sistem itu. Individu tersebut dikenalpasti sebagai bekas tentera Israel yang berkhidmat sebagai programmer semasa di Israel.
Programmer yang bernama Izhak David Naskar yang memegang pasport Israel bernombor 10902695 itu masih lagi warganegara Israel. Jadi, bolehkah kita menganggap ini suatu kebetulan?
Paling membimbangkan ialah Izhak bukanlah tentera atau programmer biasa, beliau adalah ‘pakar’ sistem komputer yang telah memenangi anugerah daripada Kementerian Pertahanan Israel. Malah beliau juga bertanggungjawab membina sistem risikan berteknologi tinggi untuk pasukan pertahanan Israel sekitar 1970 hingga 1987.
Seorang lagi rakan Izhak yang bertanggungjawab membina sistem komunikasi PDRM ialah Ido Sccheschter yang memegang pasport Israel bernombor 56626252. Ido pula lebih mencurigakan kerana selaku ahli pasukan yang bertanggungjawab membina sistem komunikasi untuk PDRM bersama-sama Izhak, hingga saat ini beliau masih lagi seorang tentera Israel yang sah bukannya tentera pencen.
Apakah yang menyebabkan PDRM mengambil orang-orang Israel ini? Adakah kerana terdesak atau didesak?
Bukankah lebih baik jika melantik programmer-programmer dari kementerian pertahanan Iran yang sememangnya lebih pakar dari Israel.
Penguasaan Singapura dan Israel di Malaysia
Seperti yang didedahkan sebelum ini bahawa Henry Kisingger telah pun berbincang sesuatu dengan mantan Perdana Menteri. Tetapi kita harus ingat perletakan jawatan Dr. Mahathir bukanlah titik noktah penguasaan Yahudi ke atas Malaysia.
Richard Blum dan isterinya Diene Fiensten (Kanan) adalah Senator US berketurunan Yahudi dari Parti Demokrat.
Kerja-kerja penguasaan Israel ini disambung pula oleh Khairy Jamaludin apabila bertungkus lumus menjual saham Pantai Holding kepada Parkways Holding iaitu syarikat milik pelobi zionis terkenal iaitu Richard Blum.
Isu-Isu yang perlu diberi perhatian
* Penjualan saham Pantai Holding oleh Khairy Jamaludin kepada Parkways Holding. Jumlah saham sebanyak 31 peratus.
* Penjualan saham Telekom sebanyak 5 % kepada syarikat Singapura iaitu Temasik Holding.
* Syarikat MITV milik Israel di Singapura berjaya memenangi lesen penyediaan 3G di Malaysia. Kemenangan mengalahkan syarikat lain yang lebih layak iaitu DiGi.
* Penjualan air Malaysia kepada Singapura yang tidak masuk akal sebanyak 3 sen untuk 1000 gelen. Untuk menampung keperluan air rakyat Johor, kerajaan perlu membeli semula air kepada Singapura dengan nilai 50 sen untuk 1000 gelen. Ini seperti memberi air percuma kepada Singapura.
* Dikhabarkan sistem keselamatan komputer Kementerian Pertahanan (MINDEF) sentiasa diserang hacker dari luar negara setiap 15 minit.
Kesimpulan
Sehingga kini Singapura amat bergantung hidup kepada Amerika dan Israel. Keseluruhan sistem keselamatan dan ketenteraan Singapura adalah kembar siam dengan ketenteraan Israel. Apabila keberkaitan ini berlaku maka harus bagi kita melihat akan tujuan tersembunyi Singapura yang cuba menguasai ekonomi Malaysia.
Kita harus sedar, negara Israel yang kecil itu sudah pun menguasai ekonomi kebanyakan negara-negara dunia berkuasa veto. Orang-orang Israel adalah pemilik-pemilik saham terbesar bagi syarikat-syarikat gergasi dunia. Saham adalah kunci pintu gerbang untuk memasuki ruang pembuat keputusan sesebuah negara.
Walaupun pemimpin dipilih rakyat dan pemimpin akan mengikut kehendak rakyat, namun putaran itu akan kembali semula kepada penentu kemajuan ekonomi negara iaitu pemilik-pemilik syarikat gergasi dalam negara.
sumber:http://dajjal.wordpress.com/category/yahudi-di-malaysia/
August 19, 2008 · 31 Comments
oleh Ibnuyaacob
Republik ini walaupun kecil tetapi taringnya lebih besar dari Harimau Malaya. Maka tidak hairanlah jika ada orang mengatakan jika Malaysia berperang dengan Singapura maka Malaysia akan kalah.
Sejauh manakah kebenaran kata-kata ini?
Ianya memang benar. Singapura yang kecil itu sebenarnya menguasai hampir keseluruhan sistem keselamatan Malaysia melalui tali barut-tali barut di Malaysia. Boleh dikatakan tiang seri ekonomi Malaysia hampir 60 % dimakan anai-anai Israel yang bersarang di Singapura.
Israel Menguasai Malaysia Melalui Singapura
Dalam menguruskan sistem keselamata negara, salah satu aspek penting ialah sistem komunikasi dalaman iaitu antara pejabat persekutuan dengan ibu pejabat negeri. Kawalan ke atas sistem komunikasi amat penting kerana kebocoran maklumat akan menyebabkan pihak luar mudah meneroka strategi rahsia keselamatan negara.
Namun sekarang ia bukan sekadar tidak selamat, malah dimiliki sepenuhnya oleh Israel melalui agen-agennya di Singapura. Sistem komunikasi PDRM dimonopoli terus oleh syarikat-syarikat Yahudi di Singapura.
Perkara ini disahkan sendiri oleh akhbar The Star pada 5 Ogos 2008 (Selasa).
(Gambar) Mr. Izhak Naskar dan Dr. Ido Schechter ketika pelancaran bursa saham syarikat TIS di Bursa Saham Tel Aviv pada 3 Disember 2006
Agen Israel Dalam Sistem Komunikasi PDRM
Keseluruhan tender pembinaan sistem komunikasi yang akan ditukar dari analog kepada digital telah pun diserahkan secara rasmi kepada Asiasoft (M) Sdn. Bhd. (no. Syarikat : 150529-H).
Syarikat ini adalah milik penuh kepada syarikat tunggalnya iaitu Asiasoft Pte. Ltd. Yang berpengkalan di Singapura. Nilai penuh tender yang diberikan kerajaan Malaysia ialah RM1 billion tetapi dikecilkan menjadi RM42 juta.
Apa yang mencurigakan ramai penyelidik ialah ‘individu’ yang bertanggungjawab membina sistem itu. Individu tersebut dikenalpasti sebagai bekas tentera Israel yang berkhidmat sebagai programmer semasa di Israel.
Programmer yang bernama Izhak David Naskar yang memegang pasport Israel bernombor 10902695 itu masih lagi warganegara Israel. Jadi, bolehkah kita menganggap ini suatu kebetulan?
Paling membimbangkan ialah Izhak bukanlah tentera atau programmer biasa, beliau adalah ‘pakar’ sistem komputer yang telah memenangi anugerah daripada Kementerian Pertahanan Israel. Malah beliau juga bertanggungjawab membina sistem risikan berteknologi tinggi untuk pasukan pertahanan Israel sekitar 1970 hingga 1987.
Seorang lagi rakan Izhak yang bertanggungjawab membina sistem komunikasi PDRM ialah Ido Sccheschter yang memegang pasport Israel bernombor 56626252. Ido pula lebih mencurigakan kerana selaku ahli pasukan yang bertanggungjawab membina sistem komunikasi untuk PDRM bersama-sama Izhak, hingga saat ini beliau masih lagi seorang tentera Israel yang sah bukannya tentera pencen.
Apakah yang menyebabkan PDRM mengambil orang-orang Israel ini? Adakah kerana terdesak atau didesak?
Bukankah lebih baik jika melantik programmer-programmer dari kementerian pertahanan Iran yang sememangnya lebih pakar dari Israel.
Penguasaan Singapura dan Israel di Malaysia
Seperti yang didedahkan sebelum ini bahawa Henry Kisingger telah pun berbincang sesuatu dengan mantan Perdana Menteri. Tetapi kita harus ingat perletakan jawatan Dr. Mahathir bukanlah titik noktah penguasaan Yahudi ke atas Malaysia.
Richard Blum dan isterinya Diene Fiensten (Kanan) adalah Senator US berketurunan Yahudi dari Parti Demokrat.
Kerja-kerja penguasaan Israel ini disambung pula oleh Khairy Jamaludin apabila bertungkus lumus menjual saham Pantai Holding kepada Parkways Holding iaitu syarikat milik pelobi zionis terkenal iaitu Richard Blum.
Isu-Isu yang perlu diberi perhatian
* Penjualan saham Pantai Holding oleh Khairy Jamaludin kepada Parkways Holding. Jumlah saham sebanyak 31 peratus.
* Penjualan saham Telekom sebanyak 5 % kepada syarikat Singapura iaitu Temasik Holding.
* Syarikat MITV milik Israel di Singapura berjaya memenangi lesen penyediaan 3G di Malaysia. Kemenangan mengalahkan syarikat lain yang lebih layak iaitu DiGi.
* Penjualan air Malaysia kepada Singapura yang tidak masuk akal sebanyak 3 sen untuk 1000 gelen. Untuk menampung keperluan air rakyat Johor, kerajaan perlu membeli semula air kepada Singapura dengan nilai 50 sen untuk 1000 gelen. Ini seperti memberi air percuma kepada Singapura.
* Dikhabarkan sistem keselamatan komputer Kementerian Pertahanan (MINDEF) sentiasa diserang hacker dari luar negara setiap 15 minit.
Kesimpulan
Sehingga kini Singapura amat bergantung hidup kepada Amerika dan Israel. Keseluruhan sistem keselamatan dan ketenteraan Singapura adalah kembar siam dengan ketenteraan Israel. Apabila keberkaitan ini berlaku maka harus bagi kita melihat akan tujuan tersembunyi Singapura yang cuba menguasai ekonomi Malaysia.
Kita harus sedar, negara Israel yang kecil itu sudah pun menguasai ekonomi kebanyakan negara-negara dunia berkuasa veto. Orang-orang Israel adalah pemilik-pemilik saham terbesar bagi syarikat-syarikat gergasi dunia. Saham adalah kunci pintu gerbang untuk memasuki ruang pembuat keputusan sesebuah negara.
Walaupun pemimpin dipilih rakyat dan pemimpin akan mengikut kehendak rakyat, namun putaran itu akan kembali semula kepada penentu kemajuan ekonomi negara iaitu pemilik-pemilik syarikat gergasi dalam negara.
sumber:http://dajjal.wordpress.com/category/yahudi-di-malaysia/
Perlumbaan senjata Asia Pasifik
Sejak berakhir Perang Dunia ke-2, dunia kini sedang menyaksikan satu penyusunan semula dan perubahan imbangan kuasa terbesar, yang antara medan utamanya ialah rantau Asia Pasifik.
Menjelang sidang kemuncak Apec di Australia, beberapa perkembangan menunjukkan satu kesungguhan baru kuasa-kuasa dunia untuk mempengaruhi aturan kuasa dunia.
Pada 4 September, Amerika Syarikat, Australia, Jepun dan India, kumpulan yang secara efektif merupakan satu "pakatan anti-China" memulakan latihan ketenteraan besar-besaran selama seminggu di Teluk Bengal, India, dalam latihan terbesar pakatan empat negara berikutan pertemuan pemimpin empat negara itu di Manila, Filipina Mei lalu.
Pada 5 September, Presiden George W Bush dan Perdana Menteri John Howard menandatangani perjanjian kerjasama perdagangan ketenteraan di Sydney, menjanjikan akses lebih luas teknologi terkini AS kepada Australia, satu titik penting dalam hubungan rapat kedua-dua negara dan mengukuhkan lagi peranan Australia sebagai sekutu utama AS di Asia Pasifik.
Kemudian, pada 6 September, presiden Rusia, Vladimir Putin tiba di Jakarta, Indonesia untuk menyempurnakan urusan pembelian senjata bernilai AS$1 bilion, termasuk 20 buah kereta kebal, 15 helikopter dan dua kapal selam terkini buatan Rusia dengan Indonesia dan bertemu Presiden Susilo Bambang Yudhoyono dalam usaha untuk mempertingkatkan kerjasama ekonomi dan ketenteraan.
Canberra dan Tokyo membina hubungan ketenteraan yang lebih rapat apabila perdana menteri kedua-dua negara menandatangani Deklarasi Bersama Jepun-Australia mengenai Kerjasama Keselamatan di Tokyo Mac lalu, selepas lawatan naib presiden Amerika Syarikat, Dick Cheney ke Australia dan Jepun.
Sejak itu, Jepun terutamanya terus berusaha agar pakatan itu diperkukuhkan dengan penyertaan India, negara yang terlibat dalam penubuhan pergerakan berkecuali yang semakin rapat dengan Washington, lebih-lebih lagi berikutan kerjasama nuklear yang baru dicapai. Hasrat Tokyo itu semakin jelas dilihat melalui lawatan Perdana Menteri Abe ke New Delhi baru-baru ini.
Abe menjanjikan bantuan ekonomi kepada India sekiranya New Delhi bersedia mengetuai satu pakatan negara-negara demokratik, yang juga bermakna menyertai pakatan untuk mengekang pengaruh China.
Disebabkan pelbagai kepentingan, India masih meneruskan dasar berkecualinya dalam banyak hal sehingga dianggap sesetengah pihak sebagai gagal membuat keputusan. Dasar luar India untuk satu tempoh yang panjang banyak difokuskan pada Pakistan, negara jirannya yang juga sekutu penting kedua-dua China dan AS.
Tetapi, walaupun cuba memulihkan dan membina hubungan baik dengan China, India kelihatan semakin condong kepada pakatan diketuai Washington. India masih tidak menghantar wakil peringkat menteri luar atau ketua negara ke sidang kemuncak Pertubuhan Kerjasama Shanghai (SCO) yang diterajui China dan Rusia.
Kemudian, tidak lama selepas sidang kemuncak SCO berakhir, India menjadi tuan rumah latihan perang besar-besaran pakatan strategik untuk menangani kebangkitan China. Latihan bersama itu menyaksikan penyertaan terbesar kapal perang India dalam latihan bersama negara lain.
Latihan itu ialah latihan kedua yang mengundang kemarahan China selepas latihan AS, Jepun dan India di Laut China Selatan April lalu. Negara-negara terbabit, yang membina pakatan dinamakan "Inisiatif Quadrilateral" bagaimanapun terus menegaskan pakatan mereka tidak ditujukan terhadap China.
Sebelum itu, selari dengan mesyuarat ketua negara SCO, latihan perang besar-besaran melibatkan semua negara anggota SCO diadakan di China dan India. Latihan di India itu jelas kelihatan seperti respons empat negara terbabit terhadap pengaruh SCO.
Kedua-dua Australia dan Jepun menghantar wakil pegawai kanan ke New Delhi, antaranya menteri pertahanan Australia, Brendan Nelson, Laksamana Russell Shalders dari tentera laut Australia dan menteri pertahanan Jepun, Yuriko Koike, untuk membincangkan latihan ketenteraan dinamakan Malabar 07-02 itu.
Australia dan Jepun ialah dua negara yang akan menerima kesan langsung daripada peningkatan kuasa China dan merupakan dua negara yang mampu bekerjasama dengan Washington untuk menangani kebangkitan China.
Kedua-dua Canberra dan Tokyo sedar mereka perlu bergantung pada persahabatan dan sokongan AS untuk menangani apa yang dilihat sebagai ancaman dari rantau Asia Pasifik. Kedua-dua negara melihat ancaman sekeliling semakin meningkat.
Jepun bimbang dengan peningkatan keupayaan tentera China, sekaligus pengaruhnya di Asia Timur, manakala Australia, selain bimbang dengan peningkatan China, juga melihat Indonesia dengan penuh syak sebagai tempat subur bagi gerakan radikal seperti Jamaah Islamiyyah. Hal itu mendorong kedua-dua negara untuk terus bersama AS dan mengukuhkan pakatan ketenteraan mereka.
Perjanjian perdagangan pertahanan yang ditandatangani Howard dan Bush itu telah mempertingkatkan lagi hubungan baik Canberra dengan Washington, dan mengukuhkan lagi peranan Australia sebagai sekutu penting AS di rantau Asia Pasifik.
Dengan perjanjian itu (kedua-dua negara perlu memperincikan peruntukan perjanjian itu dan perlu disahkan badan legislatif masih-masing) Australia akan menyamai taraf Britain, sekutu paling rapat AS dari segi akses kepada teknologi "sensitif." Perjanjian itu akan memudahkan lagi operasi kedua-dua pasukan tentera dan meningkatkan keupayaan ketenteraan Australia.
Kedua-dua negara juga sedang membincangkan penjualan pesawat terkini F-35 kepada Australia, bernilai AS$16 bilion, selain peralatan canggih lain seperti peluru berpandu dan radar. Australia dan Jepun turut terlibat dalam rancangan AS untuk membina sistem pertahanan peluru berpandu di Asia Pasifik.
Pemimpin AS, Australia dan Jepun dijangka membincangkan rancangan itu dalam mesyuarat pertahanan tiga pihak pertama mereka di Sydney 8 September ini. Negara yang dilihat sebagai ancaman sudah tentu ialah China dan Korea Utara, disebabkan potensi mereka dan kedudukan di Asia Pasifik.
Rusia pula mengambil kesempatan daripada perkembangan terkini dengan memberikan pinjaman bernilai AS$1 bilion kepada Indonesia untuk membeli senjata dari Rusia, tindakan yang telah pun mengundang perhatian Australia, yang sentiasa berwaspada dengan negara jirannya di Utara itu.
Indonesia yang sejak lama dahulu menjadi sekutu kuat AS mula mencari sumber lain peralatan tentera berikutan sekatan AS dan Eropah atas alasan pencabulan hak asasi. Sekatan itu bagaimanapun telah ditamatkan pada 2005.
Akibat sekatan Barat itu, peralatan ketenteraan Indonesia tidak dapat ditingkatkan, dan bantuan Moscow itu akan mengisi kekosongan tersebut. Rusia kini menjadi pembekal senjata utama kepada Indonesia. Selain Rusia, Indonesia juga akan meninjau peralatan dari China.
Rusia yang berterus terang dalam hal ini menjelaskan tujuannya ialah meningkatkan kehadiran di rantau yang semakin penting ini dan sebagai respons perluasan pengaruh AS dan China di rantau Asia. Indonesia juga menjelaskan antara tujuan membeli dari Rusia ialah untuk mengurangkan pergantungan pada AS. Jelas Indonesia telah mengambil pelajaran daripada sekatan Barat terhadapnya agar tidak bergantung pada satu sumber.
Hubungan negara-negara yang terbabit dalam perubahan imbangan kuasa ini bagaimanapun sangat kompleks, seperti Australia dan China yang baru sahaja mencapai persetujuan kerjasama tenaga. Tetapi, itu tidak akan sama sekali bermakna usaha mengukuhkan pengaruh dan pakatan ini akan merosot intensitinya.
Perkembangan-perkembangan terbaru ini jelas menunjukkan satu perubahan dramatik sedang berlaku di Asia Pasifik. Semua pihak, termasuk kuasa besar, dalam usaha menegaskan pengaruh masing-masing, kini berhadapan cabaran besar mengimbangi hubungan kawan dan lawan yang semakin kompleks. _
Menjelang sidang kemuncak Apec di Australia, beberapa perkembangan menunjukkan satu kesungguhan baru kuasa-kuasa dunia untuk mempengaruhi aturan kuasa dunia.
Pada 4 September, Amerika Syarikat, Australia, Jepun dan India, kumpulan yang secara efektif merupakan satu "pakatan anti-China" memulakan latihan ketenteraan besar-besaran selama seminggu di Teluk Bengal, India, dalam latihan terbesar pakatan empat negara berikutan pertemuan pemimpin empat negara itu di Manila, Filipina Mei lalu.
Pada 5 September, Presiden George W Bush dan Perdana Menteri John Howard menandatangani perjanjian kerjasama perdagangan ketenteraan di Sydney, menjanjikan akses lebih luas teknologi terkini AS kepada Australia, satu titik penting dalam hubungan rapat kedua-dua negara dan mengukuhkan lagi peranan Australia sebagai sekutu utama AS di Asia Pasifik.
Kemudian, pada 6 September, presiden Rusia, Vladimir Putin tiba di Jakarta, Indonesia untuk menyempurnakan urusan pembelian senjata bernilai AS$1 bilion, termasuk 20 buah kereta kebal, 15 helikopter dan dua kapal selam terkini buatan Rusia dengan Indonesia dan bertemu Presiden Susilo Bambang Yudhoyono dalam usaha untuk mempertingkatkan kerjasama ekonomi dan ketenteraan.
Canberra dan Tokyo membina hubungan ketenteraan yang lebih rapat apabila perdana menteri kedua-dua negara menandatangani Deklarasi Bersama Jepun-Australia mengenai Kerjasama Keselamatan di Tokyo Mac lalu, selepas lawatan naib presiden Amerika Syarikat, Dick Cheney ke Australia dan Jepun.
Sejak itu, Jepun terutamanya terus berusaha agar pakatan itu diperkukuhkan dengan penyertaan India, negara yang terlibat dalam penubuhan pergerakan berkecuali yang semakin rapat dengan Washington, lebih-lebih lagi berikutan kerjasama nuklear yang baru dicapai. Hasrat Tokyo itu semakin jelas dilihat melalui lawatan Perdana Menteri Abe ke New Delhi baru-baru ini.
Abe menjanjikan bantuan ekonomi kepada India sekiranya New Delhi bersedia mengetuai satu pakatan negara-negara demokratik, yang juga bermakna menyertai pakatan untuk mengekang pengaruh China.
Disebabkan pelbagai kepentingan, India masih meneruskan dasar berkecualinya dalam banyak hal sehingga dianggap sesetengah pihak sebagai gagal membuat keputusan. Dasar luar India untuk satu tempoh yang panjang banyak difokuskan pada Pakistan, negara jirannya yang juga sekutu penting kedua-dua China dan AS.
Tetapi, walaupun cuba memulihkan dan membina hubungan baik dengan China, India kelihatan semakin condong kepada pakatan diketuai Washington. India masih tidak menghantar wakil peringkat menteri luar atau ketua negara ke sidang kemuncak Pertubuhan Kerjasama Shanghai (SCO) yang diterajui China dan Rusia.
Kemudian, tidak lama selepas sidang kemuncak SCO berakhir, India menjadi tuan rumah latihan perang besar-besaran pakatan strategik untuk menangani kebangkitan China. Latihan bersama itu menyaksikan penyertaan terbesar kapal perang India dalam latihan bersama negara lain.
Latihan itu ialah latihan kedua yang mengundang kemarahan China selepas latihan AS, Jepun dan India di Laut China Selatan April lalu. Negara-negara terbabit, yang membina pakatan dinamakan "Inisiatif Quadrilateral" bagaimanapun terus menegaskan pakatan mereka tidak ditujukan terhadap China.
Sebelum itu, selari dengan mesyuarat ketua negara SCO, latihan perang besar-besaran melibatkan semua negara anggota SCO diadakan di China dan India. Latihan di India itu jelas kelihatan seperti respons empat negara terbabit terhadap pengaruh SCO.
Kedua-dua Australia dan Jepun menghantar wakil pegawai kanan ke New Delhi, antaranya menteri pertahanan Australia, Brendan Nelson, Laksamana Russell Shalders dari tentera laut Australia dan menteri pertahanan Jepun, Yuriko Koike, untuk membincangkan latihan ketenteraan dinamakan Malabar 07-02 itu.
Australia dan Jepun ialah dua negara yang akan menerima kesan langsung daripada peningkatan kuasa China dan merupakan dua negara yang mampu bekerjasama dengan Washington untuk menangani kebangkitan China.
Kedua-dua Canberra dan Tokyo sedar mereka perlu bergantung pada persahabatan dan sokongan AS untuk menangani apa yang dilihat sebagai ancaman dari rantau Asia Pasifik. Kedua-dua negara melihat ancaman sekeliling semakin meningkat.
Jepun bimbang dengan peningkatan keupayaan tentera China, sekaligus pengaruhnya di Asia Timur, manakala Australia, selain bimbang dengan peningkatan China, juga melihat Indonesia dengan penuh syak sebagai tempat subur bagi gerakan radikal seperti Jamaah Islamiyyah. Hal itu mendorong kedua-dua negara untuk terus bersama AS dan mengukuhkan pakatan ketenteraan mereka.
Perjanjian perdagangan pertahanan yang ditandatangani Howard dan Bush itu telah mempertingkatkan lagi hubungan baik Canberra dengan Washington, dan mengukuhkan lagi peranan Australia sebagai sekutu penting AS di rantau Asia Pasifik.
Dengan perjanjian itu (kedua-dua negara perlu memperincikan peruntukan perjanjian itu dan perlu disahkan badan legislatif masih-masing) Australia akan menyamai taraf Britain, sekutu paling rapat AS dari segi akses kepada teknologi "sensitif." Perjanjian itu akan memudahkan lagi operasi kedua-dua pasukan tentera dan meningkatkan keupayaan ketenteraan Australia.
Kedua-dua negara juga sedang membincangkan penjualan pesawat terkini F-35 kepada Australia, bernilai AS$16 bilion, selain peralatan canggih lain seperti peluru berpandu dan radar. Australia dan Jepun turut terlibat dalam rancangan AS untuk membina sistem pertahanan peluru berpandu di Asia Pasifik.
Pemimpin AS, Australia dan Jepun dijangka membincangkan rancangan itu dalam mesyuarat pertahanan tiga pihak pertama mereka di Sydney 8 September ini. Negara yang dilihat sebagai ancaman sudah tentu ialah China dan Korea Utara, disebabkan potensi mereka dan kedudukan di Asia Pasifik.
Rusia pula mengambil kesempatan daripada perkembangan terkini dengan memberikan pinjaman bernilai AS$1 bilion kepada Indonesia untuk membeli senjata dari Rusia, tindakan yang telah pun mengundang perhatian Australia, yang sentiasa berwaspada dengan negara jirannya di Utara itu.
Indonesia yang sejak lama dahulu menjadi sekutu kuat AS mula mencari sumber lain peralatan tentera berikutan sekatan AS dan Eropah atas alasan pencabulan hak asasi. Sekatan itu bagaimanapun telah ditamatkan pada 2005.
Akibat sekatan Barat itu, peralatan ketenteraan Indonesia tidak dapat ditingkatkan, dan bantuan Moscow itu akan mengisi kekosongan tersebut. Rusia kini menjadi pembekal senjata utama kepada Indonesia. Selain Rusia, Indonesia juga akan meninjau peralatan dari China.
Rusia yang berterus terang dalam hal ini menjelaskan tujuannya ialah meningkatkan kehadiran di rantau yang semakin penting ini dan sebagai respons perluasan pengaruh AS dan China di rantau Asia. Indonesia juga menjelaskan antara tujuan membeli dari Rusia ialah untuk mengurangkan pergantungan pada AS. Jelas Indonesia telah mengambil pelajaran daripada sekatan Barat terhadapnya agar tidak bergantung pada satu sumber.
Hubungan negara-negara yang terbabit dalam perubahan imbangan kuasa ini bagaimanapun sangat kompleks, seperti Australia dan China yang baru sahaja mencapai persetujuan kerjasama tenaga. Tetapi, itu tidak akan sama sekali bermakna usaha mengukuhkan pengaruh dan pakatan ini akan merosot intensitinya.
Perkembangan-perkembangan terbaru ini jelas menunjukkan satu perubahan dramatik sedang berlaku di Asia Pasifik. Semua pihak, termasuk kuasa besar, dalam usaha menegaskan pengaruh masing-masing, kini berhadapan cabaran besar mengimbangi hubungan kawan dan lawan yang semakin kompleks. _
Menghalang agenda negatif FTA
Oleh: WAN IMRAN WAN CHIK
PADA 1 Januari 1994, tiga buah negara iaitu Kanada, Amerika Syarikat (AS) bersama Mexico telah menandatangani Perjanjian Perdagangan Bebas Amerika Utara (NAFTA ).
Antara kandungan perjanjian ini termasuk penghapusan cukai terhadap barang-barang AS ke Mexico dan juga penghapusan tarif secara berperingkat oleh Mexico selama 14 tahun.
Namun kini, 12 tahun kemudian, ramai penduduk Mexico berasa kesal terhadap perjanjian perdagangan bebas yang jelas memihak kepada negara-negara seperjanjian ini yang jauh lebih maju.
Dalam Bab 11 Perjanjian Perdagangan Bebas (FTA) ini memberikan kuasa kepada ‘individu ataupun syarikat korporat untuk menyaman kerajaan Mexico, AS atau Kanada bagi menuntut pampasan ganti rugi.’
Contoh kes-kes saman seperti ini adalah melibatkan syarikat Methanex, sebuah syarikat penghasil bahan-bahan kimia dari Kanada, terhadap kerajaan AS dengan tuntutan sebanyak AS$970 juta (RM3.39 bilion).
Dalam kes ini syarikat Methanex mendakwa bahawa pengharaman negeri California ke atas bahan MTBE, bahan kimia yang ditemui di dalam perigi-perigi bekalan air negeri California, telah merosakkan eksport negara Kanada untuk bahan metanol.
Saman syarikat Methanex akhirnya ditolak di mana Methanex terpaksa membayar kos sebanyak AS$3 juta (RM10.5 juta) kepada kerajaan AS iaitu pampasan litigasi yang berlaku pada tarikh 9 Ogos 2005.
Ramai pihak yang menganggap bahawa syarat kandungan Bab 11 perjanjian NAFTA ini dengan jelasnya memihak lebih kepada syarikat- syarikat korporat besar di AS dan Kanada berbanding dengan syarikat-syarikat di Mexico yang terlalu kecil dan tidak mampu secara kewangan untuk mengambil tindakan perundangan terhadap negara-negara seperjanjian ini.
Kerajaan Mexico mempunyai insentif yang dipanggil projek ‘mequila’ bagi menarik para pelabur asing bagi tujuan perkilangan eksport.
Di bawah program ini, sebuah syarikat yang digelar ‘mequiladora’ yang diiktiraf oleh bahagian Setiausaha Pembangunan Perindustrian dan Komersal Mexico (SECOFI), pelabur asing boleh memiliki sebanyak 100 peratus pegangan dalam syarikat ini ataupun dalam pelaburan dana secara terus. Syarikat-syarikat ‘mequiladora’ ini diberikan kebebasan daripada tarif serta cukai oleh kastam bagi kemasukan barang-barang dengan mengenakan bon ke atas barang-barangan tersebut bagi memastikan kemasukan barang-barangan yang dibawa hanyalah untuk tujuan eksport semula.
Warga asing serta pelabur asing syarikat-syarikat program ‘mequila’ ini juga di- benarkan membeli serta memilik tanah di kawasan-kawasan yang telah ditetapkan oleh pihak SECOFI.
Insentif projek ‘mequila’ kerajaan Mexico ini tidak begitu jauh bezanya dengan syarikat-syarikat yang mendapat taraf perintis di bawah Akta Penggalakan Pelaburan Malaysia 1986 ataupun keistimewaan yang diberikan kepada syarikat-syarikat atau pelaburan asing di bawah projek Koridor Multimedia Raya (MSC) di Malaysia.
Namun hanya setelah persetujuan perjanjian NAFTA, kerajaan Mexico telah sedar bahawa negaranya kekurangan tenaga kepakaran dan jumlah tenaga kerja yang berpendidikan sewajarnya bagi menarik minat kehendak para pelabur syarikat-syarikat AS serta Kanada.
Walaupun Mexico telah mendapat keuntungan sedikit pada awal perjanjian NAFTA, namun keuntungan daripada pelaburan asing yang masuk hanya telah berpihak kepada golongan kelas menengah atasan dan yang kaya di Mexico yang berpendidikan dalam bahasa Inggeris. Pada masa yang sama perjanjian NAFTA telah menambahkan jurang kemiskinan di antara golongan rakyat yang berpendidikan rendah serta terpencil di kawasan-kawasan pedalaman.
Keadaan ini bertambah sukar bagi Mexico apabila pada September tahun 2001, negara China memasuki Pertubuhan Perdagangan Dunia (WTO). Mexico telah menghadapi persaingan hebat dari segi jumlah serta kos tenaga buruh yang jauh lebih rendah yang ditawarkan oleh China dan juga daripada jumlah kos tenaga buruh serta kepakaran dalam industri perkhidmatan yang ditawarkan oleh India, di mana kedua-kedua negara ini memberikan saingan hebat untuk menarik minat para pelabur asing seluruh dunia.
Ekonomi Mexico dan juga ekonomi negara-negara membangun serta ekonomi negara dunia ke-3 telah bertambah mudarat apabila pada Mei 2002, Kongres AS di bawah kepimpinan Presiden George W. Bush telah meluluskan Akta Pemeliharaan dan Pelaburan Kawasan Pedalaman AS 2002.
Di bawah akta yang berkuat kuasa selama 10 tahun ini, Jabatan Pertanian AS memperuntukkan subsidi yang mewah sebanyak AS$200 bilion (RM700 bilion) kepada para petani serta pengusaha ladang tempatan AS bagi penghasilan tanaman komoditi.
Subsidi mewah kepada para petani dan pengusaha ladang AS ini telah memberikan tamparan hebat kepada nilai pasaran komoditi dunia.
Subsidi mewah ini telah menerima kritikan hebat daripada badan-badan di AS sendiri seperti, Kesatuan Para Saintis Prihatin (Union of Concerned Scientist), Persatuan Penanam Jagung Negeri Iowa ( Iowa Corn Growers Association ) dan juga Oxfam Amerika.
Oxfam Amerika merupakan sebuah badan bertindak badan bukan kerajaan (NGO) di bawah Oxfam International yang mempunyai kerjasama dengan 100 buah negara dan mempunyai pejabat di 13 buah negara.
Ketiga-tiga badan ini mengulas bahawa subsidi terhadap bahan-bahan makanan ternakan tempatan AS membawa kepada produksi secara berlebihan yang berbahaya kepada para petani serta orang ramai.
Mereka menjelaskan bahawa subsidi mewah ini menjatuhkan nilai-nilai pasaran dengan sekali gus menaikkan nilai harga tanah. Ini kerana kebanyakan para petani serta pengusaha ladang AS tidak memiliki tanah mereka sendiri, dengan itu subsidi yang mereka terima dipajaknilaikan pada harga tanah yang mereka usahakan.
Ini tidak mendatangkan banyak faedah kepada para petani serta pengusaha ladang di AS sendiri pada jangka masa panjang.
Sementara itu antara kesan hasil daripada dasar AS merangkumi subsidi beras padi AS.
Pada 11 April 2005, pihak Oxfam melaporkan bahawa AS merupakan pengeksport beras ke-3 terbesar di dunia yang mengeksport beras sebanyak negara Vietnam.
Beras hasilan AS mempunyai kos purata sebanyak AS$415 dolar ( RM1,452.50 ) bagi penghasilan satu tan beras, namun kini sedang dijual di negara-negara membangun seperti Haiti, Ghana dan juga Honduras pada harga AS$274 (RM959) satu tan iaitu hanya satu pertiga daripada kos sebenar akibat subsidi mewah kerajaan AS.
Kebanyakan negara-negara miskin di dunia terpaksa menurunkan kadar tarif yang telah melindungi para petani beras tempatan akibat tekanan oleh pihak Bank Dunia, Dana Kewangan Antarabangsa (IMF) dan juga perjanjian dua hala bersama AS.
Negara Haiti merupakan antara negara termiskin di Hemisfera barat di mana separuh daripada kanak-kanaknya mengalami kekurangan zat makanan.
Pada tahun 1995, IMF telah menggalakkan kerajaan Haiti menurunkan tarif import mereka daripada 35 peratus kepada hanya 3 peratus. Pemotongan ini telah melipatgandakan importnya di mana 95 peratus berasnya kini diimport dari AS. Oleh kerana harga beras AS yang sangat murah akibat subsidinya, sebanyak 50,000 petani beras padi tempatan Haiti kehilangan kuasa pasaran tempatan mereka.
AS kini melonggokkan sebanyak 3.8 juta tan beras padi subsidinya ke pasaran dunia.
Dengan kesan akibat subsidi AS terhadap pasaran komoditi pertanian dunia, serta aduan daripada pelbagai pihak negara kepada WTO sifat berkepentingan sehala AS dapat dilihat melalui laporan oleh AP yang disiarkan dalam akhbar Boston Globe apabila AS yang berkepentingan sendiri mencabar pihak WTO.
Dalam laporan tersebut, Duta Perdagangan AS, Robert Zoellick berkata kepada pihak media AS : “Anda dijamin bahawa kami akan terus membuat rayuan.” Zoellick terus berhujah bahawa melalui kaedah taktik rayuan oleh pihak AS “Ia boleh mengambil masa berbulan atau kemungkinan setahun ataupun juga bertahun-tahun.”
Manakala sifat polisi AS yang berat sebelah terhadap rakan seperjanjian perdagangan bebasnya sendiri dapat dilihat dalam laporan California Trade bertarikh 12 Ogos 2005 apabila Duta Perdagangan AS, Rob Portman serta Setiausaha Komersal AS, Carlos Guiterrez di Washington mengecam Kanada apabila kerajaan negara berkenaan memberikan subsidi sebanyak AS$1.28 bilion (RM4.48 bilion) kepada industri pembalakan serta perkayuan Kanada sendiri.
Kedua-dua wakil AS itu berkata kepada pihak media bahawa industri tempatan Kanada merupakan penerima subsidi yang mewujudkan sebuah pasaran perdagangan yang tidak sekata yang juga menyakiti pasaran industri AS.
Hanya setahun selepas aduan dibuat oleh Brazil, pada Mac 2005, pihak WTO telah memutuskan bahawa subsidi tanaman kapas AS menyalahi undang-undang persetujuan antarabangsa dan sekiranya AS tidak menghentikan subsidi kapasnya, Brazil mempunyai hak mengenakan sekatan perdagangan terhadap AS.
Pada 24 Januari 2007, Australia, Kanada, Kesatuan Eropah (EU), Argentina dan juga Brazil sama-sama telah membuat aduan kepada WTO mengenai AS terhadap subsidi tanaman jagung mereka. AS merupakan pengeksport tanaman jagung terbesar di dunia dan pada tahun lepas sahaja ia telah mengeksport sebanyak 50 juta tan jagung.
Menurut laporan pihak NGO: Yayasan Amanah Perdamaian Antarabangsa (Carnegie Endowment of International Peace - CEIP) di Washington, Mexico telah kehilangan sebanyak 1.3 juta pekerjaan di kalangan para petani kecil sejak tahun 1993.
Jika dilihat secara teliti, antara syarat-syarat memeteraikan sebuah perjanjian, kedua-dua pihak mestilah mempunyai persefahaman dan kedudukan saksama dalam perihal yang dijanjikan, sebarang kepentingan peribadi yang mungkin menyebabkan percanggahan atau pertelingkahan di masa-masa akan datang haruslah diambil kira serta diketengahkan.
Pengenalan diri dari segi kekuatan serta kelemahan masing-masing atau ‘muhasabah diri’ antara kedua-dua belah pihak, dan juga tatasusila serta etika dalam menunaikan isi kandungan setiap perjanjian juga harus dipersetujui sama-sama.
Sekadar memeterai sesebuah perjanjian hanya kerana kedua-dua pihak mempunyai harapan yang sama tidak akan mencukupi. Ini kerana kedua-dua pihak mungkin mempunyai niat dasar tujuan yang berbeza.
Sekiranya dilihat secara kasar, sememangnya AS dan Malaysia jauh berbeza. Dari segi Perlembagaan Persekutuan sahaja, Islam merupakan agama rasmi Malaysia, manakala perlembagaan AS pula termaktub bahawa Kongres tidak akan menggubal sebarang perundangan yang mengiktiraf secara rasmi sebarang jenis agama.
Manakala Malaysia pula berteraskan sistem demokrasi Raja Berperlembagaan.
Namun nilai-nilai yang termaktub inilah yang mempengaruhi pengamalan sistem kapitalis sepenuhnya dan juga nilai-nilai sosial AS manakala Perlembagaan Malaysia masih mengambil kira nilai-nilai kebudayaan, kepercayaan dan agama sesama kaum.
Sekiranya sebarang jenis kemajuan serta persetujuan dengan mana-mana pihak luar ingin dicapai bagi masa depan negara Malaysia, maka nilai-nilai ini haruslah dihormati dan diambil kira dari setiap sudut terlebih dahulu.
Pindaan 2 di dalam Perlembagaan AS pula termaktubnya hak untuk memiliki dan membawa senjata. Malah kerana prinsip nilai-nilai inilah juga.
AS merupakan pembikin serta pengeksport senjata api dan peperangan yang terbesar di dunia. Persoalannya, adakah FTA ini termasuk juga hak istimewa kepada AS bagi pembekalan senjata api dan perang kepada Malaysia? Dan adakah ini akan menjejaskan perhubungan Malaysia bersama Rusia yang juga merupakan pembekal senjata api dan perang kepada Malaysia, malah juga antara pasaran terbesar bagi minyak sawit Malaysia?
- WAN IMRAN WAN CHIK ialah pakar runding pemasaran antarabangsa.
PADA 1 Januari 1994, tiga buah negara iaitu Kanada, Amerika Syarikat (AS) bersama Mexico telah menandatangani Perjanjian Perdagangan Bebas Amerika Utara (NAFTA ).
Antara kandungan perjanjian ini termasuk penghapusan cukai terhadap barang-barang AS ke Mexico dan juga penghapusan tarif secara berperingkat oleh Mexico selama 14 tahun.
Namun kini, 12 tahun kemudian, ramai penduduk Mexico berasa kesal terhadap perjanjian perdagangan bebas yang jelas memihak kepada negara-negara seperjanjian ini yang jauh lebih maju.
Dalam Bab 11 Perjanjian Perdagangan Bebas (FTA) ini memberikan kuasa kepada ‘individu ataupun syarikat korporat untuk menyaman kerajaan Mexico, AS atau Kanada bagi menuntut pampasan ganti rugi.’
Contoh kes-kes saman seperti ini adalah melibatkan syarikat Methanex, sebuah syarikat penghasil bahan-bahan kimia dari Kanada, terhadap kerajaan AS dengan tuntutan sebanyak AS$970 juta (RM3.39 bilion).
Dalam kes ini syarikat Methanex mendakwa bahawa pengharaman negeri California ke atas bahan MTBE, bahan kimia yang ditemui di dalam perigi-perigi bekalan air negeri California, telah merosakkan eksport negara Kanada untuk bahan metanol.
Saman syarikat Methanex akhirnya ditolak di mana Methanex terpaksa membayar kos sebanyak AS$3 juta (RM10.5 juta) kepada kerajaan AS iaitu pampasan litigasi yang berlaku pada tarikh 9 Ogos 2005.
Ramai pihak yang menganggap bahawa syarat kandungan Bab 11 perjanjian NAFTA ini dengan jelasnya memihak lebih kepada syarikat- syarikat korporat besar di AS dan Kanada berbanding dengan syarikat-syarikat di Mexico yang terlalu kecil dan tidak mampu secara kewangan untuk mengambil tindakan perundangan terhadap negara-negara seperjanjian ini.
Kerajaan Mexico mempunyai insentif yang dipanggil projek ‘mequila’ bagi menarik para pelabur asing bagi tujuan perkilangan eksport.
Di bawah program ini, sebuah syarikat yang digelar ‘mequiladora’ yang diiktiraf oleh bahagian Setiausaha Pembangunan Perindustrian dan Komersal Mexico (SECOFI), pelabur asing boleh memiliki sebanyak 100 peratus pegangan dalam syarikat ini ataupun dalam pelaburan dana secara terus. Syarikat-syarikat ‘mequiladora’ ini diberikan kebebasan daripada tarif serta cukai oleh kastam bagi kemasukan barang-barang dengan mengenakan bon ke atas barang-barangan tersebut bagi memastikan kemasukan barang-barangan yang dibawa hanyalah untuk tujuan eksport semula.
Warga asing serta pelabur asing syarikat-syarikat program ‘mequila’ ini juga di- benarkan membeli serta memilik tanah di kawasan-kawasan yang telah ditetapkan oleh pihak SECOFI.
Insentif projek ‘mequila’ kerajaan Mexico ini tidak begitu jauh bezanya dengan syarikat-syarikat yang mendapat taraf perintis di bawah Akta Penggalakan Pelaburan Malaysia 1986 ataupun keistimewaan yang diberikan kepada syarikat-syarikat atau pelaburan asing di bawah projek Koridor Multimedia Raya (MSC) di Malaysia.
Namun hanya setelah persetujuan perjanjian NAFTA, kerajaan Mexico telah sedar bahawa negaranya kekurangan tenaga kepakaran dan jumlah tenaga kerja yang berpendidikan sewajarnya bagi menarik minat kehendak para pelabur syarikat-syarikat AS serta Kanada.
Walaupun Mexico telah mendapat keuntungan sedikit pada awal perjanjian NAFTA, namun keuntungan daripada pelaburan asing yang masuk hanya telah berpihak kepada golongan kelas menengah atasan dan yang kaya di Mexico yang berpendidikan dalam bahasa Inggeris. Pada masa yang sama perjanjian NAFTA telah menambahkan jurang kemiskinan di antara golongan rakyat yang berpendidikan rendah serta terpencil di kawasan-kawasan pedalaman.
Keadaan ini bertambah sukar bagi Mexico apabila pada September tahun 2001, negara China memasuki Pertubuhan Perdagangan Dunia (WTO). Mexico telah menghadapi persaingan hebat dari segi jumlah serta kos tenaga buruh yang jauh lebih rendah yang ditawarkan oleh China dan juga daripada jumlah kos tenaga buruh serta kepakaran dalam industri perkhidmatan yang ditawarkan oleh India, di mana kedua-kedua negara ini memberikan saingan hebat untuk menarik minat para pelabur asing seluruh dunia.
Ekonomi Mexico dan juga ekonomi negara-negara membangun serta ekonomi negara dunia ke-3 telah bertambah mudarat apabila pada Mei 2002, Kongres AS di bawah kepimpinan Presiden George W. Bush telah meluluskan Akta Pemeliharaan dan Pelaburan Kawasan Pedalaman AS 2002.
Di bawah akta yang berkuat kuasa selama 10 tahun ini, Jabatan Pertanian AS memperuntukkan subsidi yang mewah sebanyak AS$200 bilion (RM700 bilion) kepada para petani serta pengusaha ladang tempatan AS bagi penghasilan tanaman komoditi.
Subsidi mewah kepada para petani dan pengusaha ladang AS ini telah memberikan tamparan hebat kepada nilai pasaran komoditi dunia.
Subsidi mewah ini telah menerima kritikan hebat daripada badan-badan di AS sendiri seperti, Kesatuan Para Saintis Prihatin (Union of Concerned Scientist), Persatuan Penanam Jagung Negeri Iowa ( Iowa Corn Growers Association ) dan juga Oxfam Amerika.
Oxfam Amerika merupakan sebuah badan bertindak badan bukan kerajaan (NGO) di bawah Oxfam International yang mempunyai kerjasama dengan 100 buah negara dan mempunyai pejabat di 13 buah negara.
Ketiga-tiga badan ini mengulas bahawa subsidi terhadap bahan-bahan makanan ternakan tempatan AS membawa kepada produksi secara berlebihan yang berbahaya kepada para petani serta orang ramai.
Mereka menjelaskan bahawa subsidi mewah ini menjatuhkan nilai-nilai pasaran dengan sekali gus menaikkan nilai harga tanah. Ini kerana kebanyakan para petani serta pengusaha ladang AS tidak memiliki tanah mereka sendiri, dengan itu subsidi yang mereka terima dipajaknilaikan pada harga tanah yang mereka usahakan.
Ini tidak mendatangkan banyak faedah kepada para petani serta pengusaha ladang di AS sendiri pada jangka masa panjang.
Sementara itu antara kesan hasil daripada dasar AS merangkumi subsidi beras padi AS.
Pada 11 April 2005, pihak Oxfam melaporkan bahawa AS merupakan pengeksport beras ke-3 terbesar di dunia yang mengeksport beras sebanyak negara Vietnam.
Beras hasilan AS mempunyai kos purata sebanyak AS$415 dolar ( RM1,452.50 ) bagi penghasilan satu tan beras, namun kini sedang dijual di negara-negara membangun seperti Haiti, Ghana dan juga Honduras pada harga AS$274 (RM959) satu tan iaitu hanya satu pertiga daripada kos sebenar akibat subsidi mewah kerajaan AS.
Kebanyakan negara-negara miskin di dunia terpaksa menurunkan kadar tarif yang telah melindungi para petani beras tempatan akibat tekanan oleh pihak Bank Dunia, Dana Kewangan Antarabangsa (IMF) dan juga perjanjian dua hala bersama AS.
Negara Haiti merupakan antara negara termiskin di Hemisfera barat di mana separuh daripada kanak-kanaknya mengalami kekurangan zat makanan.
Pada tahun 1995, IMF telah menggalakkan kerajaan Haiti menurunkan tarif import mereka daripada 35 peratus kepada hanya 3 peratus. Pemotongan ini telah melipatgandakan importnya di mana 95 peratus berasnya kini diimport dari AS. Oleh kerana harga beras AS yang sangat murah akibat subsidinya, sebanyak 50,000 petani beras padi tempatan Haiti kehilangan kuasa pasaran tempatan mereka.
AS kini melonggokkan sebanyak 3.8 juta tan beras padi subsidinya ke pasaran dunia.
Dengan kesan akibat subsidi AS terhadap pasaran komoditi pertanian dunia, serta aduan daripada pelbagai pihak negara kepada WTO sifat berkepentingan sehala AS dapat dilihat melalui laporan oleh AP yang disiarkan dalam akhbar Boston Globe apabila AS yang berkepentingan sendiri mencabar pihak WTO.
Dalam laporan tersebut, Duta Perdagangan AS, Robert Zoellick berkata kepada pihak media AS : “Anda dijamin bahawa kami akan terus membuat rayuan.” Zoellick terus berhujah bahawa melalui kaedah taktik rayuan oleh pihak AS “Ia boleh mengambil masa berbulan atau kemungkinan setahun ataupun juga bertahun-tahun.”
Manakala sifat polisi AS yang berat sebelah terhadap rakan seperjanjian perdagangan bebasnya sendiri dapat dilihat dalam laporan California Trade bertarikh 12 Ogos 2005 apabila Duta Perdagangan AS, Rob Portman serta Setiausaha Komersal AS, Carlos Guiterrez di Washington mengecam Kanada apabila kerajaan negara berkenaan memberikan subsidi sebanyak AS$1.28 bilion (RM4.48 bilion) kepada industri pembalakan serta perkayuan Kanada sendiri.
Kedua-dua wakil AS itu berkata kepada pihak media bahawa industri tempatan Kanada merupakan penerima subsidi yang mewujudkan sebuah pasaran perdagangan yang tidak sekata yang juga menyakiti pasaran industri AS.
Hanya setahun selepas aduan dibuat oleh Brazil, pada Mac 2005, pihak WTO telah memutuskan bahawa subsidi tanaman kapas AS menyalahi undang-undang persetujuan antarabangsa dan sekiranya AS tidak menghentikan subsidi kapasnya, Brazil mempunyai hak mengenakan sekatan perdagangan terhadap AS.
Pada 24 Januari 2007, Australia, Kanada, Kesatuan Eropah (EU), Argentina dan juga Brazil sama-sama telah membuat aduan kepada WTO mengenai AS terhadap subsidi tanaman jagung mereka. AS merupakan pengeksport tanaman jagung terbesar di dunia dan pada tahun lepas sahaja ia telah mengeksport sebanyak 50 juta tan jagung.
Menurut laporan pihak NGO: Yayasan Amanah Perdamaian Antarabangsa (Carnegie Endowment of International Peace - CEIP) di Washington, Mexico telah kehilangan sebanyak 1.3 juta pekerjaan di kalangan para petani kecil sejak tahun 1993.
Jika dilihat secara teliti, antara syarat-syarat memeteraikan sebuah perjanjian, kedua-dua pihak mestilah mempunyai persefahaman dan kedudukan saksama dalam perihal yang dijanjikan, sebarang kepentingan peribadi yang mungkin menyebabkan percanggahan atau pertelingkahan di masa-masa akan datang haruslah diambil kira serta diketengahkan.
Pengenalan diri dari segi kekuatan serta kelemahan masing-masing atau ‘muhasabah diri’ antara kedua-dua belah pihak, dan juga tatasusila serta etika dalam menunaikan isi kandungan setiap perjanjian juga harus dipersetujui sama-sama.
Sekadar memeterai sesebuah perjanjian hanya kerana kedua-dua pihak mempunyai harapan yang sama tidak akan mencukupi. Ini kerana kedua-dua pihak mungkin mempunyai niat dasar tujuan yang berbeza.
Sekiranya dilihat secara kasar, sememangnya AS dan Malaysia jauh berbeza. Dari segi Perlembagaan Persekutuan sahaja, Islam merupakan agama rasmi Malaysia, manakala perlembagaan AS pula termaktub bahawa Kongres tidak akan menggubal sebarang perundangan yang mengiktiraf secara rasmi sebarang jenis agama.
Manakala Malaysia pula berteraskan sistem demokrasi Raja Berperlembagaan.
Namun nilai-nilai yang termaktub inilah yang mempengaruhi pengamalan sistem kapitalis sepenuhnya dan juga nilai-nilai sosial AS manakala Perlembagaan Malaysia masih mengambil kira nilai-nilai kebudayaan, kepercayaan dan agama sesama kaum.
Sekiranya sebarang jenis kemajuan serta persetujuan dengan mana-mana pihak luar ingin dicapai bagi masa depan negara Malaysia, maka nilai-nilai ini haruslah dihormati dan diambil kira dari setiap sudut terlebih dahulu.
Pindaan 2 di dalam Perlembagaan AS pula termaktubnya hak untuk memiliki dan membawa senjata. Malah kerana prinsip nilai-nilai inilah juga.
AS merupakan pembikin serta pengeksport senjata api dan peperangan yang terbesar di dunia. Persoalannya, adakah FTA ini termasuk juga hak istimewa kepada AS bagi pembekalan senjata api dan perang kepada Malaysia? Dan adakah ini akan menjejaskan perhubungan Malaysia bersama Rusia yang juga merupakan pembekal senjata api dan perang kepada Malaysia, malah juga antara pasaran terbesar bagi minyak sawit Malaysia?
- WAN IMRAN WAN CHIK ialah pakar runding pemasaran antarabangsa.
Sofware Unlock HP
http://download.cnet.com/3001-10440_4-10318195.html?spi=5b6a724e5e80a23503faa44618471a21&part=dl-NokiaFREE
Langgan:
Catatan (Atom)